تفاوت مخزن فلزی و پلی اتیلن

با کاهش میزان بارش، بهره‌برداری نامناسب از منابع زیرزمینی و سایر منابع، نصب مخازن ذخیره‌سازی باکیفیت و مطابق با استانداردهای مشتری در مسیر لوله‌های آب ساختمان از اهمیت بالایی برخوردار است. بدون تردید، شناخت تفاوت‌های مخزن پلی‌اتیلن و مخازن فلزی به تصمیم‌گیری بهتر کمک می‌کند. در اینجا به معرفی هر دو نوع مخزن پرداخته و قیمت‌ها را از نظر وزن، هزینه، کاربری و استفاده برای ذخیره‌سازی آب، مقایسه می‌کنیم.

مخزن پلی اتیلن

مخازن پلی اتیلن که به عنوان مخازن پلاستیکی یا پلیمری نیز شناخته می‌شوند، از ماده‌ای به نام پلی اتیلن فود گرید که از فرآورده‌های نفت خام به دست می‌آید، به روش روتومولدینگ تولید می‌شوند. این روش قالب‌گیری امکان ساخت مخازن در انواع شکل‌ها و اندازه‌ها را فراهم می‌کند. به دلیل ترکیب‌های به کار رفته، این مخازن دارای اتصالات شیمیایی قوی و فشرده‌ای هستند و نسبت به بسیاری از مواد دیگر به‌ندرت واکنش نشان می‌دهند. به‌خاطر این خصوصیات، مخازن پلی اتیلن از پایداری بالایی برخوردارند و تقریباً هیچ خوردگی در آنها رخ نمی‌دهد. این مخازن بهداشتی بوده و در زمینه‌های مختلف مانند ساختمان‌سازی، کشاورزی، نگهداری مواد شیمیایی و جمع‌آوری فاضلاب مورد استفاده قرار می‌گیرند.

معایب مخزن پلی اتیلن

عمر مفید مخازن پلی‌اتیلن، در صورت استفاده صحیح، می‌تواند تا ده سال ادامه داشته باشد. لایه خارجی این مخازن به محافظی در برابر اشعه UV مجهز شده است. اگر این لایه آسیب ببیند یا به مدت طولانی در معرض نور خورشید قرار گیرد، امکان تخریب ساختار پلی‌اتیلن توسط اشعه فرابنفش وجود دارد. در این حالت، احتمال شکستن مخازن افزایش می‌یابد. مخازن پلی‌اتیلن در برابر آتش مقاوم نبوده و با افزایش دما، دچار انبساط می‌شوند. همچنین این مخازن در برابر ضربات شدید یا تماس با اشیای تیز و برنده آسیب‌پذیر هستند.

مخازن فلزی

مخزن فلزی به دو نوع مخازن گالوانیزه و مخازن استیل ضد زنگ تقسیم می‌شوند. مخازن گالوانیزه از نظر هزینه مقرون به صرفه‌تر از مخازن استیل و فولادی هستند که با پوشش گالوانیزه و لایه رویی محافظت می‌شوند. مخازن استیل ضد زنگ نیز بسته به کاربردهای خانگی و صنعتی (به خصوص در محیط‌های دریایی) از گریدهای مختلف فولاد ضد زنگ تولید می‌شوند. کروم و مولیبدن از عناصر اصلی در تولید فولاد ضد زنگ به شمار می‌روند. میزان این عناصر به همراه سایر عناصر شیمیایی بر ویژگی‌های ضد زنگ زدگی و انواع گریدهای فولاد ضد زنگ تأثیر دارد.

تانکر فلزی بهتر است یا پلاستیکی؟

برای انتخاب بهترین نوع مخزن فلزی، ابتدا باید تفاوت‌های بین مخازن )تانکر( فلزی و پلاستیکی را بررسی کرد. اصلی‌ترین تفاوت بین تانکرهای پلاستیکی و فلزی در جنس مواد استفاده شده در ساخت آنهاست. تانکرهای پلاستیکی از موادی نظیر پلی‌اتیلن تولید می‌شوند که برای صنایع مانند مواد غذایی و داروسازی بسیار مناسب هستند.

مواد اولیه برای ساخت تانکرهای فلزی معمولاً شامل استیل، فولاد یا گالوانیزه است. انتخاب بهترین نوع تانکر برای کاربرد خاص شما به عوامل مختلفی بستگی دارد. یکی از عوامل اصلی در این انتخاب، طول عمر تانکرها است.

تانکرهای پلاستیکی که از پلی اتیلن ساخته شده‌اند معمولاً عمر مفیدشان حدود 30 سال است. اگرچه با استفاده از پوشش ضد اشعه فرابنفش می‌توان آن‌ها را در برابر نور خورشید مقاوم کرد، اما در برابر ضربات شدید مقاومت چندانی ندارند و به راحتی آسیب می‌بینند.

در مقایسه با تانکرهای پلاستیکی، سازه مخزن فلزی از نظر مقاومت در برابر ضربه برتر هستند. این تانکرها طول عمر بیشتری نسبت به تانکرهای پلاستیکی دارند و قادرند بیشتر از 25 سال دوام بیاورند. برای اینکه تانکرها این عمر طولانی را داشته باشند، ضروری است که فرآیند تولید آن‌ها به دقت انجام شود و هیچ‌گونه درز یا سوراخی در آن‌ها وجود نداشته باشد.

تانکرهای پلاستیکی یا پلی اتیلنی بسیار سبک هستند، به همین دلیل حمل و نقل آن‌ها ساده است و می‌توان تعداد زیادی از آن‌ها را به راحتی جابه‌جا کرد. برعکس، تانکرهای فلزی به دلیل وزن زیادشان، حمل و نقلشان دشوارتر است و معمولاً هزینه بیشتری برای انتقال آن‌ها در نظر گرفته می‌شود.

تفاوت تانکر فلزی و مخزن پلی اتیلن

به همین ترتیب که اشاره شد، تانکرهای پلاستیکی و فلزی از نظر ویژگی‌ها تفاوت‌های زیادی با یکدیگر دارند. این ویژگی‌ها می‌توانند به عنوان مزیت نیز در نظر گرفته شوند. بنابراین، می‌توان مزایا یا تفاوت‌های تانکرهای فلزی و پلاستیکی را به شکل زیر بیان کرد:

• تنوع سطح تولید: تانکرهای فلزی از نظر ابعاد تنوع کمتری نسبت به تانکرهای پلاستیکی دارند، بنابراین مشتریان تمایل بیشتری به خرید تانکرهای پلاستیکی نشان می‌دهند. تانکرهای پلاستیکی را می‌توان به اشکال مختلفی مانند عمودی، قیفی و کتابی تهیه کرد، در حالی که تانکرهای فلزی عمدتاً به صورت استوانه‌ای تولید می‌شوند.
• حفظ کیفیت آب در تانکر فلزی و پلاستیکی: تانکرهای گالوانیزه از چندین لایه حفاظتی ساخته می‌شوند تا فلز رویی که در این ورق‌ها وجود دارد، به آب درون تانکر نرسد. همچنین، این لایه‌ها می‌توانند از ورق در برابر زنگ‌زدگی نیز محافظت کنند.

در حفظ کیفیت آب در سازه مخزن فلزی، معمولاً به سطح کیفیت ساخت آنها وابسته است. تولیدکنندگانی که تمامی استانداردهای ضروری را رعایت می‌کنند، معمولاً محصولات با کیفیت بالا ارائه خواهند داد. در تانکرهایی که از کیفیت ساخت پایین‌تری برخوردارند، احتمال ورود فلزات دیگر به مایع داخل تانکر بیشتر است.

• مراقبت و نگهداری: بزرگ‌ترین مزیت‌های تانکرهای پلاستیکی شامل عدم نیاز به مراقبت‌های مداوم است. به عبارت دیگر، بر خلاف تانکرهای فلزی، این تانکرها نیازی به تمیزکاری منظم ندارند. لایه‌های داخلی مخازن فلزی باید به طور دوره‌ای تجدید شوند تا کیفیت آب حفظ شود و این مسئله به ویژه در تانکرهای گالوانیزه اهمیت دارد.

• نحوه نصب: تانکرهای فلزی به دلیل وزن زیادی که دارند، نیازمند پایه‌های قوی برای نصب هستند. معمولاً برای این منظور، پایه‌هایی از بتن ساخته می‌شود. اما برای نصب مخازن پلاستیکی، می‌توان آن‌ها را بر روی پایه‌های شنی یا درون زمین قرار داد. این روش نصب به آسان‌تر شدن نصب اتصالات آن‌ها نیز کمک می‌کند.
• حفاظت از محیط زیست: مخازن فلزی به دلیل استفاده از مواد قابل بازیافت، گزینه بهتری برای حفاظت از محیط زیست هستند. اگرچه پلی‌اتیلن نیز از مواد قابل بازیافت است، اما ممکن است برخی از ترکیباتی که در تولید تانکرهای پلاستیکی به کار می‌روند، قابل بازیافت نباشند. بنابراین هنگام خرید باید به این نکته توجه کنید و فقط به نیاز خود محدود نشوید.
• مقاومت در برابر ضربه: تانکرهای فلزی به دلیل استحکام بالایی که دارند، در برابر ضربات و آسیب‌هایی که ممکن است در هنگام جابجایی و انتقال برای آن‌ها پیش آید، بسیار مقاوم هستند.

معایب تانکر فلزی

در نظر داشته باشید که مخزن فلزی نیاز به مراقبت مداوم دارند و در صورت عدم توجه، به تدریج کیفیت خود را از دست می‌دهند و ممکن است آب داخلشان را آلوده کنند. به این ترتیب، هنگام خرید باید این نکته را مد نظر قرار دهید.

به طور کلی، فلزات نسبت به پلاستیک و پلیمرها قیمت بسیار بالاتری دارند. بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که تانکرهایی که از پلاستیک تولید می‌شوند، هزینه بسیار کمتری نسبت به مدل‌های فلزی مشابه خواهند داشت. تانکرهای فلزی همیشه در معرض زنگ زدگی و خوردگی قرار دارند، در حالی که تانکرهای پلاستیکی هرگز دچار زنگ زدگی نمی‌شوند.

در تانکرهای فلزی، یکی از معایب عمده وجود سرب در مواد اولیه آنهاست که ممکن است باعث آلودگی آب به این فلز شود. حتی اگر پوشش‌های ضد زنگ قوی بر روی تانکرها اعمال شود، تماس مداوم با محیط‌های خشک یا آب شور می‌تواند به زنگ زدگی آنها منجر شود. در صورتی که متوجه زنگ زدگی تانکرها شدید، باید بلافاصله آنها را تعویض کنید.

سخن پایانی

با توجه به مطالب ذکر شده، می‌توان نتیجه گرفت که تانکرهای فلزی و پلاستیکی هرکدام ویژگی‌ها و مزایای خاص خود را دارند که بسته به نیازها و شرایط استفاده، ممکن است مناسب باشند. اگر نیاز به مقاومت بالا در برابر ضربه و خوردگی یا سهولت در حمل و نقل مدنظر باشد، تانکرهای فلزی می‌توانند گزینه مناسبی باشند. از سوی دیگر، اگر وزن کمتر، مقاومت در برابر خوردگی و سهولت حمل و نقل اهمیت بیشتری داشته باشد، تانکرهای پلاستیکی ممکن است انتخاب بهتری باشند. در نهایت، انتخاب بین این دو نوع تانکر باید بر اساس نیازها، بودجه و شرایط محیطی که تانکر در آن استفاده می‌شود، انجام شود.